सुरेश जाग्रीकाे पाँच मुक्तक

१
समयले यस्तो पनि चुनौती दिन थाल्यो
आफ्नो सारा अस्तित्व नै मेटिन थाल्यो
नाङ्गै हिड्नेले लुगा लगाउन थालेपछि
लुगा लाउने मान्छे स्वंय् नाङ्गिन थाल्यो

२

कठिन मोडमा उभ्यायो तिम्रो क्रान्तिले
बोल्न प्रतिबन्ध लगायो तिम्रो क्रान्तिले
आज उसैलाई क्रान्ति के भनेर सोध्छौ
जस्का बा´आमा खायो तिम्रो क्रान्तिले

३
गुमाएर हिड्दैछु बुद्धि विवेक अरु केहीछैन
भोग्दैछु दु:ख पीडाहरु अनेक अरु केहीछैन
के छ?भनेर सोध्नेलाई यही सुनाउन मन छ
तिमीले दिएको धोका बाहेक अरु केहीछैन
४

को पराई हो को आफ्नो बुझ्ने भैसकेँ
के अप्ठ्यारो के सजिलो बुझ्ने भैसकेँ
तिमी सधैं राम्रैको मात्र बर्णन गरिरह्यौ
हुन त म पनि राम्रो नराम्रो बुझ्ने भैसकेँ

५

आँखामा आँसु बगाई-बगाई बाँच्ने रहर छैन
मनका पीडा अरुलाई सुनाई बाँच्ने रहर छैन
तिमीले यही बेला सयौंजुनी बाँच्नुपर्छ भन्यौं
मलाई भने तिमीलाई रुवाई बाँच्ने रहर छैन